Διαβάζοντας σε πρόσφατο άρθρο ότι στη Ρουμανία ανέβασαν τους μισθούς των ιατρών από 3.000 σε 14.000 λέι αναρωτήθηκα εάν αυτό είναι το πρόβλημα της Ελληνικής ιατρικής κοινότητας και δη των ιατρών του ΕΣΥ.
Δηλαδή η αύξηση του μισθού τους.
Όλοι συμφωνούμε ότι ο ιατρός πρέπει να αμείβεται αξιοπρεπώς ώστε να πραγματοποιεί χωρίς προβλήματα το έργο του. Αναρωτηθήκαμε όμως γιατί οι νέοι γιατροί φεύγουν στο εξωτερικό? φεύγουν επειδή οι μισθοί είναι μικροί? φεύγουν επειδή δεν τους φτάνουν τα λεφτά για να ζήσουν? ή μήπως φεύγουν επειδή δεν έχουν προοπτικές μάθησης ,εξελίξης και αξιοκρατίας?
Ζούμε σε μία χώρα που οι ειδικευόμενοι ιατροί περιμένουν να ξεκινήσουν ειδικότητα και το μοναδικό πράγμα που πρέπει να κάνουνε είναι να καταθέσουν τα χαρτιά τους στη νομαρχία όπου ο γρηγορότερος κερδίζει.
Τι σημαίνει αυτό?
σημαίνει ότι υπάρχει μία λίστα αναμονής που όποιος προλάβει πρώτος κέρδισε και ξεκίνησε να εργάζεται. Μα είναι δυνατόν? Κανένα πτυχίο πουθενά στον κόσμο δεν σου δίνει δουλειά επειδή μόνο και μόνο έχεις ένα πτυχίο.
Έχεις δώσει στη ζωή σου τόσες φορές εξετάσεις. Έχεις παλέψει για να κερδίσεις το πτυχίο σου και τις γνώσεις που πρέπει να έχεις για να χαρακτηριστείς γιατρός. Τώρα σου λένε ότι κι αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας.
Σε καμία χώρα του κόσμου δεν υπάρχει αυτό που λέμε waiting list.
Δηλαδή μία λίστα αναμονής. Υπάρχουν τα προσόντα σου υπάρχουν εξετάσεις υπάρχει συνέντευξη από τον εκάστοτε διευθυντή της κλινικής για να ξεκινήσει κανείς την ειδικότητά του και να χαρακτηριστεί ειδικός ιατρός.
Όταν λοιπόν ένας νέος γιατρός τελειώνοντας την ιατρική σχολή περνώντας με πανελλήνιες εξετάσεις και τελειώνοντας στα 6 χρόνια Είναι ήδη τουλάχιστον 24 ετών και του λένε περίμενε τώρα 2 με 3 χρόνια ( σε μερικές ειδικότητες η αναμονή μπορεί να φτάσει και τα 5 χρόνια) γιατί κάποιος άλλος περιμένει για να ξεκινήσει ειδικότητα. Ε όχι!!! ο άνθρωπος αυτός που ήταν πάντα πρώτος σε ότι και αν έκανε δεν μπορεί να περιμένει.
Είναι σαν να λέμε σε ένα πρωταθλητή σταμάτα 2-3 χρόνια από τους στίβους και να επανέλθεις αργότερα. Αυτός ο αθλητής δεν θα γίνει ποτέ πρωταθλητής ή του είναι πολύ δύσκολο να ξαναγίνει πρωταθλητής.
Δεν έχει μάθει να περιμένει. Φεύγει από τη χώρα του, και αναγνωρίζεται η αξία του σε μία άλλη χώρα.
Στην Ελλάδα μιλάμε για υπερπληθώρα γιατρών. Δηλαδή έχουμε πολύ περισσότερα πτυχία από αυτά που χρειαζόμαστε. Τέλεια. Είναι πολύ καλό σε μία κοινωνία να έχει μεγάλο ποσοστό σε επιστήμονες και δη εξειδικευμένους ιατρούς. Πώς όμως αυτοί θα απορροφηθούν από το σύστημα? είναι πολύ δύσκολο να δουλέψουμε όλοι. Άρα τι σημαίνει? Μήπως πρέπει να υπάρξει κάποιος ηθμός είτε σε επίπεδο εξετάσεων είτε σε επίπεδο συνεντεύξεων και οι καλύτεροι να κερδίσουν? δηλαδή μήπως πρέπει να βρούμε ένα αξιοκρατικό σύστημα το οποίο θα μας επιτρέψει να κρατήσουμε τους καλύτερους οι οποίοι θα βοηθήσουν τη χώρα τους όπως πρέπει ? Και φυσικά αφού είναι οι καλύτεροι να αμειφθούν όπως πρέπει? Έτσι οι καλύτεροι Έλληνες γιατροί παρότι το ελληνικό κράτος πλήρωσε πολλά λεφτά για να τους σπουδάσει αυτοί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους Εγγλέζους τους Γερμανούς τους Αμερικανούς οι οποίοι τους υποδέχτηκαν όπως έπρεπε.
Μήπως λοιπόν πρέπει να αναρωτηθούμε ότι το πρόβλημα δεν είναι υλικό αλλά είναι ηθικό?,
όταν δεν σε ενδιαφέρει η ποιότητα του Ιατρικού προσωπικού αλλά η ποσότητα και το ποσοστό μείωσης του μισθού τους τότε μην περιμένει κανείς σωστές υπηρεσίες υγείας.
Οι σωστές υπηρεσίες υγείας ξεκινάνε από τους σωστούς επιστήμονες και τους κανόνες αξιοκρατίας που πρέπει να διέπουν τις σύγχρονες κοινωνίες.
Ραδιενεργός
